Gimnastyka korekcyjna

GIMNASTYKA KOREKCYJNA - o czym każdy wiedzieć powinien

Problemy współczesnej cywilizacji związane z różnymi dysfunkcjami w obrębie narządu ruchu mają swój początek już w dzieciństwie. Należy stworzyć dziecku prawidłowe warunki rozwoju psychoruchowego w okresie wzrastania, aby w przyszłości nie miało problemów zdrowotnych.

W kolejnych etapach rozwoju dziecka konieczne są ćwiczenia profilaktyczne, a jeśli zajdzie potrzeba wyrównawcze i korekcyjne.

Aby do minimum ograniczyć możliwość wystąpienia wad postawy potrzeba od momentu przyjścia dziecka na świat stymulować je do prawidłowych zachowań poprzez poprawne chodzenie, korygowanie sylwetki dziecka podczas zabawy, stworzenie odpowiednich warunków podczas snu w zdrowym łóżku.

Niestety około 80% dzieci ma wady postawy. Rodzice muszą być świadomi, że dziecko jeśli ma wady postawy, to nie miną one wraz z rozwojem dziecka.

Postawa jest nawykiem ruchowym kształtującym się na określonym podłożu morfologicznym i funkcjonalnym. Dla dziecka z wadą nawykowa wadliwa postawa jest czymś zwykłym, naturalnym, nie wymagającym wysiłku. Sztuczne natomiast i związane z wysiłkiem fizycznym jest utrzymanie prawidłowej postawy skorygowanej.

Definicji dobrej postawy jest wiele, wynikają one z kryteriów, jakimi kierujemy się przy ocenie postawy człowieka.

Aby ocenić czy postawa jest prawidłowa należy dziecko w postawie swobodnej rozebrane do majteczek poddać oględzinom z przodu i z boku wg następujących wzorców na podstawie A. Romanowskiej. Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna. - fiszki autokorektywne.

Oględziny z przodu (należy stanąć przodem do lustra)

W warunkach prawidłowych wyznaczone poziome linie łączące punkty symetryczne względem siebie, po obu stronach ciała muszą być równoległe względem siebie i do podłoża.

Oględziny z przodu	+ -
1 - linia barkowa, łączy oba wyrostki barkowe
2 - linia sutkowa
3 - trójkąt: linia sutkowa - pępek
4 - trójkąty talii, winny być symetryczne
5 - linia rzepkowa, umownie górny lub dolny obrys rzepki
6 - ustawienie stóp, odległość między kostkami wewnętrznymi nie powinna być większa niż 5 cm

Jeżeli obserwowane u dziecka punkty nie są symetryczne lub linie łączące te punkty nie są równoległe w tabelce powyżej należy wpisać (-), a jeżeli wszystko jest dobrze (+).

Oględziny z boku (należy stanąć bokiem do lustra)

Jeżeli obserwowane u dziecka punkty (podane na rysunku powyżej) odbiegają od normy należy wpisać (-) do poniższej tabelki, a jeżeli wszystko jest w porządku (+).

Oględziny z boku	+ -
1 - ustawienie głowy i szui, wysunięta lub cofnięta
2 - zarys klatki piersiowej, wysklepiona lub płaska
3 - zarys pleców, kifoza powiększona lub pomniejszona
4 - kształt lordozy lędźwiowej, powiększony lub pomniejszony
5 - zarys powłok brzusznych, powiększony lub pomniejszony
6 - ustawienie barków, wysunięte do przodu lub nie
7 - ustawienie łopatek, odstające lub nie

Po przeanalizowaniu tabelek, jeżeli będą jakiekolwiek minusy należy jeszcze raz stanąć przed lustrem i poprawić ułożenie ciała przy pomocy osoby dorosłej.

Najczęściej występujące wady postawy to:

• plecy okrągłe - nadmierne uwypuklenie fizjologicznej krzywizny piersiowej. Charakterystyczne dla tej wady jest garbienie się, wysuwanie głowy i barków do przodu, odstawanie łopatek.
• plecy wklęsłe - nadmierne uwypuklenie krzywizny lędźwiowej. Charakterystyczny dla tej wady jest brzuch wypięty.
• plecy okrągło-wklęsłe to połączenie obu wyżej wymienionych wad
• plecy płaskie - to spłaszczenie fizjologicznych krzywizn
• skoliozy - boczne skrzywienia kręgosłupa
• deformacje klatki piersiowej:
  - klatka piersiowa kurza - mostek nadmiernie wysunięty do przodu,
  - klatka piersiowa lejkowata - mostek jakby zapadnięty
  
• wady kończyn dolnych:
  - kolana koślawe - wyraźne wygięcie kolan do wewnątrz
  - kolana szpotawe - wygięcie kolan na zewnątrz
  - stopa płaska - obniżenie łuku podłużnego stopy
  - stopa płasko-koślawa - jak płaska i dodatkowo z przesunięciem pięty do wewnątrz
  - stopa wydrążona - nadmierne podniesienie łuku podłużnego stopy
  - paluch koślawy - odchylenie palucha ku stronie zewnętrznej, który podkłada się lub nakłada na palec drugi

Na postawę dziecka wpływa szereg czynników, które musimy też wziąć pod uwagę. Należą do nich między innymi: czynniki genetyczne, przebyte choroby, oraz czynniki środowiskowe-siedzący tryb życia (spowodowany zdobyczami cywilizacji-TV, komputer, samochód, itp.), nieprawidłowe odżywianie itd.

Musimy przyswoić sobie prawidłowe nawyki higieny pracy i wypoczynku, wpoić dzieciom konieczność pracy nad samym sobą, a zaprocentuje to w przyszłości zdrowiem fizycznym i wypracuje prawidłową mocną psychikę na całe życie.

Opracowała Monika Dąbrowska